Als kunstenaar kom ik veel met het werk van andere kunstenaars in aanraking. Het zien van al die prachtige kunstwerken maakt me hebberig. Helaas laat mijn budget het niet toe om al dat moois te kopen. En dat is misschien maar goed ook, anders had ik al snel ruimte gebrek.
Maar enkele kunstwerken laten me niet los. In 2000, rond mijn afstudeerperiode, bezocht ik met een vriendin enkele galeries in het spiegelkwartier te Amsterdam. In één galerie, gespecialiseerd in keramiek, stond een prachtige keramische pot met deksel. Niet iets waar ik normaal gesproken warm voor zou lopen, maar dit leek in mijn ogen een schatkist! Het kunstwerk kostte 500,- gulden. Ik verzon allerlei redenen om het niet te kopen. Maar kort daarna had ik er spijt van.
Ik ben later nog teruggegaan, op zoek naar de galerie en de kunstenaar. De galerie bestaat volgens mij niet meer en de naam van de kunstenaar heb ik nooit kunnen achterhalen.
Ondertussen ben ik iets groter gaan wonen, dus een excuus zoals “ik heb geen plek” gaat bij kleine werkjes niet meer op. Een mooi plekje bedenken voor het beertje van Marjolijn Mandersloot, uit de reeks ‘Verrekijkers’, was dus niet moeilijk toen ik het voor het eerst zag. Het stond in een stand tijdens de Realisme beurs (2009?). Ik was opslag verliefd op het beestje. Ik ben wel vijf keer naar de stand teruggelopen om het nogmaals te bekijken. Uiteindelijk ben ik vertrokken met een boek over Marjolijns werk. Bladzijde 25 wordt nog regelmatig opengeslagen.
 |
| Detail gelimiteerde ets - Eddy Roos |
Gisteren bezocht ik de nieuwe ‘Realisme’ beurs. Ik wist dat één van de deelnemende galeries het nieuwe boek van Eddy Stevens verkocht; dat zou mijn enige en duurste uitgave voor die dag moeten worden. Maar het liep anders. Het Drents museum exposeerde een deel van hun collectie en verkocht daarbij ook kunstboeken. Ik ben gek op (kunst)boeken en miste in mijn verzameling nog een boek over het werk van Eddy Roos. Dus toen bleek dat het museum een gelimiteerde, luxe editie verkocht, wilde ik die maar al te graag hebben. Het was geen goedkoop boek. Ik heb wel een paar keer moeten slikken, maar ik kan nu officieel zeggen: ik ben beginnend kunstverzamelaar. Ik kocht namelijk niet alleen een boek, maar met het boek kwam ook nog eens een originele, gelimiteerde ets!
Op weg naar huis realiseerde ik me dat ik die dag twee boeken gekocht had waarbij beiden kunstenaars Eddy heetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten