Mijn werk is er nog t/m 24 februari 2013 te bezichtingen.
Museum Art-land: Topkoppen en Portretten
t/m 24 februari 2013
Elke zaterdag en zondag van 12.00-16.00 uur
Overspoor 35, Nibbixwoud
www.art-land.nl
www.biancavanbaast.nl
zondag 30 december 2012
Succesvolle expositie
Terwijl ik de afgelopen weken doorbracht in het zuiden van de USA, o.a. vanwege de Miami Beach Art Basel Fair bleek de expositie 'Topkoppen en Portretten' bij Museum Artland een groot succes te zijn. Vandaar dat er is besloten om extra open te zijn tussen kerst en nieuwjaar.
Mijn werk is er nog t/m 24 februari 2013 te bezichtingen.
Museum Art-land: Topkoppen en Portretten
t/m 24 februari 2013
Elke zaterdag en zondag van 12.00-16.00 uur
Overspoor 35, Nibbixwoud
www.art-land.nl
www.biancavanbaast.nl
Mijn werk is er nog t/m 24 februari 2013 te bezichtingen.
Museum Art-land: Topkoppen en Portretten
t/m 24 februari 2013
Elke zaterdag en zondag van 12.00-16.00 uur
Overspoor 35, Nibbixwoud
www.art-land.nl
www.biancavanbaast.nl
zaterdag 1 december 2012
Guest december 2012: Judith Rosema
Guest toont deze maand ‘Al mijn geliefden’ van Judith
Rosema.
Een toepasselijke litho voor de tijd van het jaar. Buiten wordt het kouder en het idee van een winterslaap zal velen aanspreken. Daarnaast komen de feestdagen er aan, die men toch het liefste doorbrengt met dierbaren.
De litho ‘Al mijn geliefden’ toont de warmte van de
slaap en het samenzijn. Zoals een moeder die nog even toekijkt hoe rustig haar dierbaren
slapen, kijken wij over de schouder van de kunstenares mee naar dit lieflijke
tafereel. We zien haar katten, partner en pasgeboren baby slapend in een
stapelbed vol heerlijk warme dekens en doeken. Ondanks dat we buitenstaander
blijven -omdat zij slapen en wij niet -, is het makkelijk voor te stellen hoe
gelieft deze ‘geliefden’ zijn.
De litho oogt als een zachte potloodtekening waardoor het warme karakter nog intenser wordt.
De fragiele lijnvoering met hier en daar een arcering of een andere opvulling is kenmerkend voor het werk van Rosema. Een enkele keer voegt ze, in beperkte maten, kleur aan haar tekeningen en grafische werk toe.
De kracht van het werk zit hem in de eenvoud, die versterkt wordt door het centreren van het onderwerp op het papier.
Daarnaast doet Rosema geen enkele moeite om haar afgebeelde figuren ‘mooi’ te maken. Haar partner wordt geen Hollywood acteur en in andere werken zien we dat handen en voeten niet anatomisch correct hoeven te zijn. Ook de figuren die de kunstenares zelf verbeelden mogen imperfect blijven.
Deze ‘zelfportretten’ roepen trouwens veel vragen op dankzij de vreemde activiteiten die zij ondernemen; ze vliegen door de lucht, liggen onder gras, of worden één met het bed waarin ze liggen.
Net als in de litho ‘Al mijn geliefden’ waar iedereen slaapt, is er weinig interactie mogelijk tussen de afgebeelde figuren en de kijker. Ze kijken je nooit aan of draaien zelfs de rug naar je toe. Het is juist dit gebrek aan contact dat zorgt dat je aandacht naar het beeld wordt getrokken.
Judith Rosema werkt opvallend vaak in series met daarin telkens een centraal
thema. Vrijheid, relaties, geborgenheid, liefde en verlangen zien we regelmatig
terugkeren.
Haar inspiratie haalt ze uit haar directe omgeving en de dingen die haar lief zijn. En daarmee gunt ze ons als kijker een vernieuwde blik op onze eigen omgeving.
www.guestartist.nl
Interview met Judith Rosema
n.a.v. haar expositie in De Verdieping te Veldhoven.
Een toepasselijke litho voor de tijd van het jaar. Buiten wordt het kouder en het idee van een winterslaap zal velen aanspreken. Daarnaast komen de feestdagen er aan, die men toch het liefste doorbrengt met dierbaren.
 |
| Al mijn geliefden - Judith Rosema |
De litho oogt als een zachte potloodtekening waardoor het warme karakter nog intenser wordt.
De fragiele lijnvoering met hier en daar een arcering of een andere opvulling is kenmerkend voor het werk van Rosema. Een enkele keer voegt ze, in beperkte maten, kleur aan haar tekeningen en grafische werk toe.
De kracht van het werk zit hem in de eenvoud, die versterkt wordt door het centreren van het onderwerp op het papier.
Daarnaast doet Rosema geen enkele moeite om haar afgebeelde figuren ‘mooi’ te maken. Haar partner wordt geen Hollywood acteur en in andere werken zien we dat handen en voeten niet anatomisch correct hoeven te zijn. Ook de figuren die de kunstenares zelf verbeelden mogen imperfect blijven.
Deze ‘zelfportretten’ roepen trouwens veel vragen op dankzij de vreemde activiteiten die zij ondernemen; ze vliegen door de lucht, liggen onder gras, of worden één met het bed waarin ze liggen.
Net als in de litho ‘Al mijn geliefden’ waar iedereen slaapt, is er weinig interactie mogelijk tussen de afgebeelde figuren en de kijker. Ze kijken je nooit aan of draaien zelfs de rug naar je toe. Het is juist dit gebrek aan contact dat zorgt dat je aandacht naar het beeld wordt getrokken.
 |
| Herinneringshuis - Judith Rosema |
Haar inspiratie haalt ze uit haar directe omgeving en de dingen die haar lief zijn. En daarmee gunt ze ons als kijker een vernieuwde blik op onze eigen omgeving.
www.guestartist.nl
n.a.v. haar expositie in De Verdieping te Veldhoven.
vrijdag 30 november 2012
Expositie in Museum Artland
 |
| Untitled (GK) - Bianca van Baast |
Museum Art-Land; Topkoppen en Portretten.
1 December 2012 t/m 24 Februari 2013
Opening op 9 december 2012
Zaterdag en zondag van 12.00-16.00 uur
Overspoor 35, 1688 JH Nibbixwoud
www.art-land.nl
 |
| Admirari homo - Bianca van Baast |
vrijdag 23 november 2012
Glimp van je ziel vindt speciale plaats
Het schilderij 'Een glimp
van je ziel' heeft al wat unieke plekken bezocht sinds het in 2007 aan zijn reis door Nederland begon.
Zo verbleef het schilderij recent nog in een Godinnentempel, was het eerder al te gast in een psychiatrische zorginstelling en kreeg het onderdak bij het leger des Heils.
Vandaag kreeg ik bericht dat het schilderij de komende weken zal verblijven in een Yurt (traditionele Mongoolse nomadentent). Over speciale onderkomens gesproken….
Zo verbleef het schilderij recent nog in een Godinnentempel, was het eerder al te gast in een psychiatrische zorginstelling en kreeg het onderdak bij het leger des Heils.
Vandaag kreeg ik bericht dat het schilderij de komende weken zal verblijven in een Yurt (traditionele Mongoolse nomadentent). Over speciale onderkomens gesproken….
dinsdag 20 november 2012
Schuld en zonde
Vanmiddag werd ik,
terwijl ik op mijn fiets wilde stappen, aangehouden door een blonde jongeman;
Of hij me een vraag mocht stellen?
Ik keek om me heen. Ondanks zijn onschuldige koppie, was ik op mijn hoede. Ik bevond me op een druk fietspad, langs een nog drukkere straat, maar het zicht op de weg werd ontnomen door een grote bus. Achter de jongeman ijsbeerde een andere man, die ik 15 minuten eerder ook al onrustig op en neer had zien lopen. Schijnbaar hoorde deze twee bij elkaar. Het stapeltje flyers in de hand van de tweede man deed me vermoeden dat het toch geen kwaad kon even te luisteren naar de te stellen vraag. Dus ik hield stil.
De jongeman wees in de richting van de geparkeerde bus; Wat ik dacht als ik daar naar keek? Ik verplaatste mijn blik naar links.
Voor de bus stond een groot houten kruis. Donker bruin met rode strepen aan de uiteinden en enkele flinke beschadigingen.
Natuurlijk dacht ik meteen aan de man die ooit gestorven was aan het kruis, maar dat was zo’n cliché, dus ik draaide me om en antwoordde dat het niet zo’n prettige associaties bij me opriep. “Hoezo dan?” vroeg de jongeman. Het gesprek dat volgde ging toch al snel over op Jezus en God.
Peilend naar mijn reactie, vertelde de jongeman dat Jezus aan het kruis gestorven was voor onze zonden. Doordat God ons zijn zoon had gegeven hoefden wij niet meer te boeten. Willem, zo bleek deze prediker te heten, vergeleek het met zijn eigen vader die in het verleden de boetes van zoonlief betaalde als die zich weer eens niet aan de snelheid had gehouden; Willem ‘zondigde’ en die goede vader loste het op. Het was puur liefde wat zijn vader en God de vader hadden gedaan, verkondigde hij met een grote glimlach.
“Pure domheid van je vader!”, antwoordde ik. “Zo leer je nooit verantwoordelijk te worden voor je eigen acties. En dat geldt trouwens ook voor dat hele Jezus verhaal. Lekker makkelijk om Jezus op te laten draaien voor jouw ‘zonden’.” Verbouwereerd keek hij me aan.
“En ik geloof trouwens niet in zonden”, ging ik verder. “Iedereen maakt fouten, doet domme dingen, maar dat heb je nodig om te leren. Ik denk dat God dat wel begrijpt en je hiervoor vergeeft, net zoals je eigen vader je jouw boetes heeft vergeven. Toch?”
“Ja”, knikte hij beduusd. “Maarre….”, probeerde hij nog.
Mea Culpa, schuldbelijdenis
Ik beken tot de Almachtige God,
tot de heilige Maria de eeuwige Maagd,
tot de heilige Aartsengel Michaël,
tot de heilige Johannes de Doper
tot de heilige Apostelen Petrus en Paulus,
tot alle heiligen en tot U, broeders (en tot U, vader),
dat ik heb gezondigd,
in gedachten, woorden en daden:
door mijn schuld,
door mijn schuld,
door mijn grote schuld.
Daarvoor vraag ik de heilige Maria,
de eeuwige Maagd,
de heilige Aartsengel Michaël,
de heilige Johannes de Doper,
de heilige Apostelen Petrus en Paulus,
en alle heiligen, en U, vader,
voor mij te bidden tot de Heer onze God.
Amen.
Domine, non sum dignus ( Heer, ik ben niet waardig) een gebed waarbij
de gelovige zijn onwaardigheid belijdt.
Priester:
Zalig zij die genodigd zijn aan de maaltijd des Heren.
Ziet het Lam Gods, Dat wegneemt de zonden der wereld.
Gelovigen:
Heer, ik ben niet waardig, dat Gij tot mij komt.
maar spreek slechts één woord en ik zal gezond worden.
Priester:
Het Lichaam en Bloed van onze Heer Jezus Christus
beware uw ziel ten eeuwigen leven. Amen.
Onze vader
Onze Vader Die in de Hemel zijt,
Uw Naam worde geheiligd;
Uw Rijk kome;
Uw wil geschiede op aarde zoals in de Hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood;
en vergeef ons onze schuld,
zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven
en leid ons niet in bekoring,
maar verlos ons van het kwade.
(In de Mis volgt nu het embolisme) Verlos ons Heer, van alle kwaad. Geef vrede in onze dagen. Dat wij, gesteund door Uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonden en beveiligd tegen alle onrust: hoopvol wachtend op de Komst van Jezus, Messias, Uw Zoon.
Want van U is het Koninkrijk,
en de kracht,
en de heerlijkheid
in eeuwigheid.
Amen.
Tegen iedereen die deze blog leest, ongeacht of je gelovig bent of niet, zou ik willen zeggen: Stop alsjeblieft met jezelf te beschuldigen en je onwaardig te voelen. Alles wat je doet, goed of fout, doe je om te groeien, uit liefde voor jezelf. Voel je niet schuldig om iets wat je hebt gedaan, maar weet dat je de volgende keer een andere keuze kunt maken. Hopelijk is deze keuze dan vol liefde en respect voor jezelf én je omgeving.
Weet dat schuld een gevoel is die niemand anders bij je kan wegnemen; Alleen jij kunt jezelf vergeven. Die vergeving heb je nodig, want schuld vreet aan je en maakt je wraakzuchtig, wat het weer moeilijker maakt om liefdevolle keuzes te maken.
Heel veel liefs toegewenst,
Bianca
Ik keek om me heen. Ondanks zijn onschuldige koppie, was ik op mijn hoede. Ik bevond me op een druk fietspad, langs een nog drukkere straat, maar het zicht op de weg werd ontnomen door een grote bus. Achter de jongeman ijsbeerde een andere man, die ik 15 minuten eerder ook al onrustig op en neer had zien lopen. Schijnbaar hoorde deze twee bij elkaar. Het stapeltje flyers in de hand van de tweede man deed me vermoeden dat het toch geen kwaad kon even te luisteren naar de te stellen vraag. Dus ik hield stil.
De jongeman wees in de richting van de geparkeerde bus; Wat ik dacht als ik daar naar keek? Ik verplaatste mijn blik naar links.
Voor de bus stond een groot houten kruis. Donker bruin met rode strepen aan de uiteinden en enkele flinke beschadigingen.
Natuurlijk dacht ik meteen aan de man die ooit gestorven was aan het kruis, maar dat was zo’n cliché, dus ik draaide me om en antwoordde dat het niet zo’n prettige associaties bij me opriep. “Hoezo dan?” vroeg de jongeman. Het gesprek dat volgde ging toch al snel over op Jezus en God.
 |
| Weegschaal - Bianca van Baast |
“Pure domheid van je vader!”, antwoordde ik. “Zo leer je nooit verantwoordelijk te worden voor je eigen acties. En dat geldt trouwens ook voor dat hele Jezus verhaal. Lekker makkelijk om Jezus op te laten draaien voor jouw ‘zonden’.” Verbouwereerd keek hij me aan.
“En ik geloof trouwens niet in zonden”, ging ik verder. “Iedereen maakt fouten, doet domme dingen, maar dat heb je nodig om te leren. Ik denk dat God dat wel begrijpt en je hiervoor vergeeft, net zoals je eigen vader je jouw boetes heeft vergeven. Toch?”
“Ja”, knikte hij beduusd. “Maarre….”, probeerde hij nog.
 |
| De belofte - Bianca van Baast |
Onderweg naar huis bedacht ik me hoe beperkend geloven in zondes eigenlijk is. Zondes
zijn ooit bedacht door mensen die streefden naar macht; zolang een mens zich
schuldig voelt houdt men zich klein en ondergaat men elke ‘boete’. De
‘schuldige’ denkt dat alleen God vergiffenis kan schenken en dus wendt men zich
naar zijn aardse vervangers: de pastoor, priester, (aarts)bisschop en/of paus.
Die weten hun kudde perfect op zijn plek te houden door ze gebeden te leren die
als mantra’s worden opgedreund. Klakkeloos, zonder na te denken over de betekenis
van de woorden veroordeeld men zichzelf keer op keer.
Kijk maar eens naar de onderstaande teksten:Mea Culpa, schuldbelijdenis
Ik beken tot de Almachtige God,
tot de heilige Maria de eeuwige Maagd,
tot de heilige Aartsengel Michaël,
tot de heilige Johannes de Doper
tot de heilige Apostelen Petrus en Paulus,
tot alle heiligen en tot U, broeders (en tot U, vader),
dat ik heb gezondigd,
in gedachten, woorden en daden:
door mijn schuld,
door mijn schuld,
door mijn grote schuld.
Daarvoor vraag ik de heilige Maria,
de eeuwige Maagd,
de heilige Aartsengel Michaël,
de heilige Johannes de Doper,
de heilige Apostelen Petrus en Paulus,
en alle heiligen, en U, vader,
voor mij te bidden tot de Heer onze God.
Amen.
Domine, non sum dignus ( Heer, ik ben niet waardig) een gebed waarbij
de gelovige zijn onwaardigheid belijdt.
Priester:
Zalig zij die genodigd zijn aan de maaltijd des Heren.
Ziet het Lam Gods, Dat wegneemt de zonden der wereld.
Gelovigen:
Heer, ik ben niet waardig, dat Gij tot mij komt.
maar spreek slechts één woord en ik zal gezond worden.
Priester:
Het Lichaam en Bloed van onze Heer Jezus Christus
beware uw ziel ten eeuwigen leven. Amen.
Onze vader
Onze Vader Die in de Hemel zijt,
Uw Naam worde geheiligd;
Uw Rijk kome;
Uw wil geschiede op aarde zoals in de Hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood;
en vergeef ons onze schuld,
zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven
en leid ons niet in bekoring,
maar verlos ons van het kwade.
(In de Mis volgt nu het embolisme) Verlos ons Heer, van alle kwaad. Geef vrede in onze dagen. Dat wij, gesteund door Uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonden en beveiligd tegen alle onrust: hoopvol wachtend op de Komst van Jezus, Messias, Uw Zoon.
Want van U is het Koninkrijk,
en de kracht,
en de heerlijkheid
in eeuwigheid.
Amen.
Tegen iedereen die deze blog leest, ongeacht of je gelovig bent of niet, zou ik willen zeggen: Stop alsjeblieft met jezelf te beschuldigen en je onwaardig te voelen. Alles wat je doet, goed of fout, doe je om te groeien, uit liefde voor jezelf. Voel je niet schuldig om iets wat je hebt gedaan, maar weet dat je de volgende keer een andere keuze kunt maken. Hopelijk is deze keuze dan vol liefde en respect voor jezelf én je omgeving.
Weet dat schuld een gevoel is die niemand anders bij je kan wegnemen; Alleen jij kunt jezelf vergeven. Die vergeving heb je nodig, want schuld vreet aan je en maakt je wraakzuchtig, wat het weer moeilijker maakt om liefdevolle keuzes te maken.
Heel veel liefs toegewenst,
Bianca
 |
| In these arms I and II - Bianca van Baast |
zondag 11 november 2012
Wat vertelt kunst over u?
Op www.guestartist.nl nodig ik kunstenaars uit van wie ik graag werk zou willen bezitten. Tijdens de
eerste selectie houd ik al rekening met mijn voorkeuren betreffende het soort
werk, kleuren, thema's en technieken. Maar zodra ik de tekst erbij begin te
schrijven ontdek ik dat er nog veel meer (onbewuste) lagen zijn die zorgen dat
juist deze kunst mij zo aanspreekt.
Wat dat betreft kun je stellen dat kunst niet alleen iets over de kunstenaar
zegt, maar ook over de beschouwer. Kunstkopers die beweren een deel van de
kunstenaar te kopen als ze een kunstwerk aanschaffen, kopen eigenlijk een deel
van zichzelf. Bewust of onbewust herkent men zichzelf in het kunstwerk en wil
men er nog meer deel van worden.
Andersom werkt het ook; een kunstwerk dat niet aanspreekt toont wat de kunstbeschouwer liever niet ziet in zichzelf.
In mijn werk toon ik mensfiguren die zich volledig naakt geven. Sommige toeschouwers hebben hier negatieve associaties mee en lopen weg van hun angsten door mijn figuren te vermijden. Liefhebbers van mijn werk daarentegen zijn mensen die deze openheid herkennen en waarderen.
Kunst is dus als kijken in een spiegel; Wat ziet u in de spiegel van uw favoriet kunstenaar?
 |
| Chocolate heart - Caroline Wetserhout |
Al
schrijvend over het werk van Caroline Westerhout, gastkunstenaar
van september, bekroop me het gevoel dat ze me een spiegel voor hield. Wat
thema’s betreft zag ik altijd al overeenkomsten tussen onze werken: We
schilderden beiden gevoelens, gedachtes en emoties. En we gebruikten beiden
kunst om onszelf te uiten.
Schilderen werkt voor mij als een soort van therapie. Wensen en onzekerheden worden vastgelegd in schetsen en schilderijen en krijgen zo een plekje. En hoewel ik dacht andere onderwerpen te schilderen dan Caroline Westerhout, bleken de achterliggende gevoelens en gedachtes van dezelfde aard. Terwijl ik trachtte haar werk te beschrijven werd het me steeds duidelijker dat we hetzelfde verlangden, maar dit anders verbeelden en verwoorden.
Schilderen werkt voor mij als een soort van therapie. Wensen en onzekerheden worden vastgelegd in schetsen en schilderijen en krijgen zo een plekje. En hoewel ik dacht andere onderwerpen te schilderen dan Caroline Westerhout, bleken de achterliggende gevoelens en gedachtes van dezelfde aard. Terwijl ik trachtte haar werk te beschrijven werd het me steeds duidelijker dat we hetzelfde verlangden, maar dit anders verbeelden en verwoorden.
 |
| Houvast - Bianca van Baast |
Andersom werkt het ook; een kunstwerk dat niet aanspreekt toont wat de kunstbeschouwer liever niet ziet in zichzelf.
In mijn werk toon ik mensfiguren die zich volledig naakt geven. Sommige toeschouwers hebben hier negatieve associaties mee en lopen weg van hun angsten door mijn figuren te vermijden. Liefhebbers van mijn werk daarentegen zijn mensen die deze openheid herkennen en waarderen.
Kunst is dus als kijken in een spiegel; Wat ziet u in de spiegel van uw favoriet kunstenaar?
 |
| Dag verleden II - Bianca van Baast |
zondag 4 november 2012
Interview met Bianca van Baast door Grith Gough
Afgelopen week ben ik geinterviewd door Grith Gough van de online galerie Erotic art lovers.
Klink hier om het interview te lezen.
Klink hier om het interview te lezen.
Abonneren op:
Posts (Atom)