Guest Maart 2013: Margot Homan

Margot Homan met
'gevleugelde gedachte'

Deze maand toont Guest ‘Lied van de maan’ van beeldhouwster Margot Homan. 

Toen ik Margot Homan vroeg om mijn gast te zijn op www.guestartist.nl had ik niet verwacht dat ze überhaupt de tijd zou vinden om me te woord te staan. Wie bekend is met haar werk snapt misschien wel waarom. Haar sculpturen vind je op vele kunstbeurzen en in menig gerenommeerd galerie die realisme brengt. Daarnaast ontvangt ze de ene opdracht na de ander. En omdat veel van haar prachtige beelden in Italië worden vervaardigd, is ze niet vaak in Nederland te vinden.

Ik raakte bekend met het werk van Margot Homan rond mijn eindexamenjaar in 2000. Ik kreeg destijds meer aandacht voor hedendaagse kunst en kwam daardoor haar werk regelmatig tegen op kunstbeurzen. Dat is trouwens nooit veranderd, want waar andere kunstenaars na enkele jaren van de beursvloer verdwijnen, wordt Homans werk nog altijd getoond.

Margot Homan begon in een tijd dat figuratie ‘not done’ was, maar borduurde (onbewust) voort op de beelden die we kennen uit de Klassieke oudheid en het Neoclassicisme.
Sommige van haar marmer en bronzen beelden dragen zelfs titels die verwijzen naar de klassieke mythologie.

Margot Homan - Lied van de Maan



Toch heeft het werk van Margot Homan maar weinig met de oude Grieken en Romeinen te maken. Vorm is voor haar slechts een middel en de titels staan symbool voor hetgeen de kunstenares wenst uit te drukken. Het beeld Maät is bijvoorbeeld geen afbeelding van de mythische godin, maar verwijst naar het concept van waarheid, stabiliteit, rechtvaardigheid en kosmische orde. In andere werken zien we passie, liefde en verlangen de boventoon voeren. Daar waar Maät misschien nog verstandelijk kan worden beredeneerd, kunnen passie en verlangen alleen maar herkent worden door het hart. Hierdoor ontstaat het idee dat de kunstenares zoekt naar balans tussen hoofd en hart, het rationele en het emotionele. 

Houding en mimiek lijken dit idee te ondersteunen, want ondanks dat vele figuren in beweging zijn, is hun aandacht naar binnengericht alsof elke beweging wel overwogen is.

Dit sluit mooi aan bij de manier waarop Homan creert. Haar beelden ontstaan namelijk volledig intuïtief. Zelfs zonder gebruik van een model. Via schetsen op papier, gips en klei zoekt de kunstenares naar de juiste vorm en uitvoering.

Guest toont deze maand ‘Het lied van de maan’ waarin Margot Homan brons en marmer combineerde tot één beeld. De poëtische titel ‘Lied van de maan’ verwijst hierdoor niet alleen naar een ode aan de nacht, maar ook naar de nero marquinia; het zwarte marmer met zijn prachtige witte en gele aders. 

Net als het bronzen vrouwenfiguur dat zich hier over de maan heen beweegt, 

balanceren meerdere figuren van Homan gevaarlijk op hun sokkel, voet of arm. Deze suggestie van actie, hun anatomie en expressie komt de levendigheid van de sculpturen alleen maar ten goede. Geen wonder dus dat Margot Homan ooit eens in een interview zei: “Als ik soms moe van het werk mijn hoofd op de pas gehouwen steen te ruste leg, schrik ik ervan hoe koud het marmer is”.