Verrast door 'Het Lam Gods'

Afgelopen vrijdag had ik ‘s avonds een afspraak in België ergens halverwege Antwerpen en Gent. Ik was van plan om deze afspraak te combineren met een bezichtiging in de middag. Mijn gevoel zei dat ik naar Antwerpen moest gaan om het Rubenshuis te bezichtigen. Maar verstandelijk wilde ik naar Gent, want daar lag een boek op mij te wachten. Althans zo hoopte ik.

Het was alweer ruim een half jaar geleden dat ik Gent voor het laatst bezocht. Ik was er toen speciaal naartoe gereden om het altaarstuk van de gebroeders van Eyck, ‘Het Lam Gods’, te aanschouwen. Tijdens (kunst)geschiedenislessen had ik er veel over gehoord, en dus wilde ik het eens in het echt zien.
De eerste kennismaking was een beetje een tegenvaller. Uit angst voor ontvreemding of beschadiging hing het meerluik niet meer op zijn oorspronkelijke plaats. Als bij een echte attractie moest je in de rij staan om een kaartje te kopen voordat je de afgezonderde ruimte mocht betreden. Eenmaal binnen werd het zicht beperkt door het beschermingsglas.
Maar ik moest toegeven; het altaarstuk was prachtig! Het was groter en gedetailleerder dan verwacht. En middels een koptelefoon werd de betekenis van elk onderdeel haarfijn uitgelegd.

Het Lam Gods - Gebroeders Van Eyck

Om het afscheid van het altaarstuk en de Sint-Baafskathedraal zo lang mogelijk uit te stellen, bezocht ik nog even het souvenirwinkeltje. Diverse afbeeldingen van ‘Het Lam Gods’ trachtten in boek,- en kaartvorm mijn aandacht te krijgen. Weinig geïnspireerd liep ik het winkeltje rond.
Financieel gezien was het niet verstandig iets te kopen, dus deed ik ook geen moeite om iets interessants te vinden. Maar bij de balie hield ik stil. Er lag een boek op de toonbank over de restauratie van het altaarstuk. Al bladerend door het boek zag ik de meest prachtige detailfoto’s van ‘Het Lam Gods’. Hierop was duidelijk te zien hoe precies de gebroeders Van Eyck te werk waren gegaan. Elk bloemblaadje, elke parel en zelfs het haar op Adams benen was weergegeven. Ongelooflijk goed gedaan. Dit boek moest ik hebben!
Beschaamd bekende ik de dame achter de kassa dat ik momenteel niet de middelen had om het boek te kopen. Of het mogelijk was om de gegevens op een briefje te krijgen, zodat ik er later voor terug kon komen? Gelukkig was dat geen probleem, zodat ik de kathedraal kon verlaten met de nodige informatie op zak.

details Het Lam Gods - Gebroeders Van Eyck

Niet veel later verkocht ik één van mijn duurste doeken. Ineens had ik meer dan voldoende geld om het boek te kopen. Al googlend probeerde ik het boek op internet te vinden. Maar helaas, de zoekresultaten leverde weinig op. Ik zou dus naar Gent terug moeten. Vandaar dat ik me afgelopen week voor een moeilijke keuze geplaatst voelde. Koos ik voor Antwerpen of ging ik naar Gent?

Uiteindelijk volgde ik mijn gevoel en reisde af naar Antwerpen. Ik had de laatste tijd veel over het Rubenshuis gehoord en wilde daar graag eens een bezoekje aanbrengen.
Het bleek een echte aanrader te zijn. Ik viel van de ene verbazing in de andere, en het deed me Gent en het boek helemaal vergeten.

Boek ‘Het Lam Gods’ - Peter Schmidt

Na afloop had ik nog ruim voldoende tijd over en dus besloot ik te gaan shoppen. Ik kon wel wat nieuwe kleding en schoenen gebruiken.
Nu moet ik toegeven dat ik niet erg goed ben in winkelen. Telkens als ik besluit een winkelcentrum te bezoeken om een nieuwe broek te kopen, kom ik steevast thuis met een boek. Mijn familie moet regelmatig gedacht hebben mij verkeerd te hebben verstaan als ik weer eens vertrok voor een broek en thuis kwam met een boek.
Dus ook nu mag het niet verbazen dat de eerste winkel die ik aan deed boekhandel De Slegte was, enkele panden van het Rubenshuis verwijderd. Een beetje doelloos liep ik rond; een beetje titels lezen, even plaatjes kijken in fotoboeken… Ronddwalend kwam ik op de afdeling tweedehands kunstboeken terecht. Een stemmetje in me zei: “Je wilde toch een boek kopen?”
Ja, maar ik was vergeten welk boek!? Tot ik me het papiertje in mijn portemonnee herinnerde; ‘Het Lam Gods’ door Peter Schmidt. Ik zocht naar de E van Van Eyck in de boekenkasten. Die bevond zich erg hoog, dus ik pakte er een krukje bij en ging er voorzichtig opstaan. Zo had ik een fantastisch overzicht en kon ik rustig op zoek naar de schat.
Er bevonden zich verschillende boeken over Van Eyck in de kast, maar één viel me meteen op. Het had het formaat van het boek dat ik ruim een half jaar eerder in Gent had gezien. De titel was hetzelfde, maar dat hoefde niets te betekenen hield ik mezelf voor; wie weet hoeveel boeken er bestonden met de titel ‘Het Lam Gods’.
Ik zocht naar de schrijver. Ja, ook die was hetzelfde. Ik trachtte het ISBN nummer, waar een sticker overheen zat, te ontcijferen. De nummers waren gelijk met het briefje in mijn hand. Toen pas durfde ik het boek open te slaan en zag ik meteen waarom ik dit boek zo graag had willen bezitten.
Stomverbaasd, maar geheel in de wolken, keek ik naar het boek in mijn handen. Ik had het! Na maanden wensen en hopen dat het nog beschikbaar zou zijn tegen de tijd dat ik Gent zou aan doen, vond ik het onverwachts in Antwerpen!
Met het boek stevig tegen me aangedrukt liep ik naar de kassa en rekende af.
Toen ik buiten kwam scheen de zon volop, maar ik weet zeker dat ik nog net een beetje harder straalde.