Magie creëren.

Ik was een jaar of 16, hooguit 17, toen ik mijn eerste les kreeg in het schilderen met olieverf. Al vanaf mijn zesde jaar, na het zien van een Rembrandt op mijn ouders slaapkamer, had ik het verlangen om me dit eigen te maken; Ik wilde een groot kunstenaar worden en omdat ik ervan overtuigd was dat alle grote kunstenaars in dit medium werkten, moest en zou ik het ook leren.

Glimmend van trots op mijn allereerste schildersdoekje en mijn nieuwe verftubes nam ik die eerste les plaats achter mijn schildersezeltje. Ik had een plaatje bij me dat ik wilde naschilderen en ik dacht wel te weten hoe het zou gaan; Je maakt je kleurtjes aan, voegt wat terpentine toe en schilderen maar! Voor de zekerheid wachtte ik toch even op instructies.

Blind vertrouwen II - Bianca van Baast

De docente was zoals ik me een kunstenares had voorgesteld; excentriek met zwierige kleding, een vlecht aan de zijkant van haar hoofd en giechelend vol enthousiasme over kunst en creëren. Ik was meteen dol op haar. 

Vol geduld legde ze uit hoe ik mijn tekening het beste kon opzetten, wat de eigenschappen van mijn pigmenten waren en hoe ik de kleuren op mijn voorbeeld het beste kon benaderen. Hongerig naar informatie hoorde ik haar aan. Zo makkelijk en vanzelf sprekend als ik het me had voorgesteld, bleek het toch niet te zijn.

Schilderen, zo moest ik concluderen, leek veel op koken. Het gaat erom dat je de juiste ingrediënten bij elkaar zoekt en alles goed afweegt, wil je een gewenst resultaat krijgen. Soms gaan de dingen anders dan gepland, dan is de basis niet goed, of combineert iets niet zoals gehoopt. Maar net als bij het kokkerellen, kunnen andere samensmeltingen weer verrassende resultaten opleveren. 

Creëren is als magie. Je lichaam wordt één met je materialen. Je kruipt als het ware in je creatie om het helemaal te voelen. Niet alleen je penseel, maar heel je lichaam beweegt mee met de streken die je zet. Voor even verdwijn je van de wereld en word je de schoonheid die je probeert te evenaren…