Flora en de kunst

Afgelopen week gaf ik mezelf het boek ‘Flora voor kunstenaars’ van Sarah Simblet cadeau. Het boek ‘Anatomy for the artist’ van dezelfde schrijfster is misschien wel één van mijn meest favoriete kunstboeken die ik bezit. En omdat mijn interesse voor bloemen en planten steeds groter wordt mocht dit boek natuurlijk niet ontbreken.

Mijn interesse voor het schilderen van bloemen werd aangewakkerd in 2008. Ik had een stapel schetsen gemaakt en hier een lading doeken voor besteld. Ik was dolblij met de schetsen, maar toch bekroop me het gevoel dat er op één bepaald doek iets anders moest komen te staan. Het mensfiguur zou ongeveer gelijk blijven, maar de sfeer moest compleet anders. In plaats van een donker schilderij, zoals in eerste instantie bedoelt, moest het lichter van kleur worden en opgevuld met bloemen.

In het verleden had ik zoveel mogelijk overbodige attributen uit mijn schilderijen geweerd, dus dit zou de eerste keer zijn dat ik flora in een schilderij zou opnemen. Een hele uitdaging, want de enige ervaring die ik had met het schilderen van bloemen waren illustraties geweest voor bloemenkaartjes die later in boeketten werden gebruikt.

Blessed - Bianca van Baast

In de stapel beeldmateriaal die ik voor de bloemenkaartjes had verzameld ging ik ditmaal opzoek naar een geschikte bloemenpracht voor het nieuwe doek. Al bladerend werd mij duidelijk hoe ik de bloemen geplaatst wilde hebben, maar ook dat foto’s alleen niet zouden voldoen; zodra ik wist welke bloemen ik zou gaan gebruiken, moest ik op zoek naar een live model uit eigen tuin, mijn moeders tuin of elders.

De bloemen zouden aan enkele criteria moeten voldoen. Het belangrijkste was de kleur. Het moest een mooie kleurencombinatie opleveren. Daarnaast wilde ik rekening houden met vorm en persoonlijke voorkeur. Als laatste leek het me leuk om symbolen te gebruiken. Jaren geleden had ik me verdiept in de symboliek van de beeldtaal. Veel geschilderde bloemen verwezen ergens naar, of droegen een boodschap uit. Dit nieuwe schilderij zou mijn kans zijn om daar gebruik van te maken.

Vandaar dat ik koos voor de lelie, de (pioen)roos en de distel. De lelie werd gekozen als symbool voor vrede, puurheid, (geestelijke) liefde en onschuld. De pioenroos staat voor schoonheid, liefde en affectie. Een rode roos beeldt sowieso liefde, respect, zachtheid, dankbaarheid en passie uit. De distel vormt een mooie tegenhanger, het staat namelijk voor boosaardigheid en heidenen. Net als bij het Ying Yang symbool bestaat het één niet zonder het andere. Liefde kan niet worden ervaren zonder ooit het kwaad te kennen...

www.biancavanbaast.nl

Een legende waarom rozen rood zijn: Van origine waren alle rozen wit. Op een nacht ontmoette de nachtegaal een witte roos en werd hevig verliefd. Hij werd er enorm door geïnspireerd met zijn zang (een nachtegaal kon alleen maar kraken en sjilpen). Hij was zo hevig verliefd dat hij zichzelf hard tegen de roos aanduwde zodat de doornen door zijn borst prikten zodat een roos altijd rood kleurde.