Normaal gesproken vind ik het niet prettig om een onaf schilderij aan iemand te laten zien. Mensen krijgen er al snel een mening over, terwijl er nog te weinig te zien is om een mening over te hebben. Aan de andere kant weet ik hoe magisch het kan zijn als je achter de schermen mag kijken. De verschillende fases die een schilderij en zijn maker doorstaan tijdens het maakproces is veel te leuk om te verbergen. Vandaar in deze blog een tipje van de sluier betreffende het maken van ‘A fragrance of beauty’.
 |
| A fragrance of beauty - Bianca van Baast |
Meestal begint het proces met een vlugge schets ergens op een kladblaadje of in een schetsboekje. Deze schets dient vooral als geheugensteuntje. Niets is gegarandeerd. Het eindresultaat kan er totaal anders uit komen zien.
Daarna nodig ik één van mijn modellen uit voor een fotosessie. Met hem of haar bespreek ik wat ik wil uitbeelden en welke houding ik daarbij in gedachten heb.
Ik heb fantastisch modellen, die zich helemaal kunnen inleven. (Handig, want soms komen ze met ideeën waar ik nog niet op was gekomen.) Tijdens zo'n fotosessie ontdek ik vaak al of een houding wel of niet gaat werken.
 |
| Detail foto model |
Aan de hand van de foto’s bepaal ik de uiteindelijke compositie. De grootte van het af te beelden gezicht en de compositie bepalen het formaat van het doek. In het geval van ‘A fragrance of beauty’ had ik al een doek van 80 x 80 cm in huis dat perfect paste. Maar normaal gesproken moet ik vaak nog een schildersdoek maken of bestellen na het bepalen van het formaat.
 |
| Eerste poging, onderlaag |
Tijdens het schilderen van de eerste twee lagen van ‘A fragrance of beauty’ was ik vooral bezig met het bepalen welke delen dekkend, en welke delen transparant, geschilderd moest worden.
Ik wilde de roze huid eerst dekkend schilderen, om er daarna een andere kleur half transparant overheen te zetten. Zo zou het roze er doorheen schijnen en zou de huid meer ‘diepte’ krijgen. De achtergrond moest dekkend worden en de magnolia’s zouden afgewisseld worden met dekkende en half transparante delen.
Terwijl ik me voor probeerde te stellen hoe de kleuren met elkaar zouden matchen, werd ik steeds minder tevreden over de kleur van de achtergrond. Laag na laag heb ik verschillende tinten uitgeprobeerd, maar niets was naar mijn zin. Uiteindelijk heb ik het doek weggezet. Ik wilde het opgeven…
Ondertussen was ik wel opzoek gegaan naar beter beeldmateriaal betreffende de magnolia’s. In tijdschriften en boeken stonden maar weinig bruikbare afbeeldingen. Op internet daarentegen kwam ik prachtige foto’s tegen (hartelijk dank aan iedereen waarvan ik de foto’s heb mogen gebruiken). Tevens besloot ik om zelf mijn schoenen aan te trekken, om gewapend met camera, magnoliabomen in de omgeving te bestuderen.
Kun je je voorstellen hoe gemotiveerd ik werd door al die kleurenpracht?! Is het genieten van schoonheid, geur en kleur niet de moeite waard om het op doek te zetten?
Uiteindelijk nam ik de beslissing: de schaar erin en opnieuw beginnen! Het schilderij moest niet langer een vierkant schilderij worden, maar een langwerpig.
Ik begon weer met een (hele lichte) groene achtergrond en een (iets minder) roze figuur. Over het roze kwam een mengkleur van onder andere, sienna gebrand. Deze mocht niet fout gaan, want bij meer dan één laag, zou het roze al helemaal niet meer zichtbaar zijn.
En tja... als zo'n eerste opzet dan mooi uitpakt, dan is het moeilijk om hier nog eens overheen te gaan.
 |
| Eerste opzet nieuw doek |
Om te bepalen waar de magnolia’s nu moesten worden geplaatst, en hoeveel het er moesten zijn, gebruikte ik de uitgeknipte magnolia’s van het andere doek. Van alle mogelijkheden die me aanspraken maakte ik een foto. De beste compositie koos ik uit.
 |
| Compositie magnolia's bepalen |
Al schilderend merkte ik dat ik de magnolia’s mooier vond als ik die in een sterk contrast schilderde; donker blauw/paars tegenover wit, met roze als tussenkleur. Ook wilde ik de bloemen zo rustig mogelijk houden; uitgebreid de takken schilderen zou te veel worden. Dus hield ik het simpel met een enkel blaadje en de suggestie van een takje. Die blaadjes en takjes zijn trouwens heel dun opgezet, bijna alsof het aquarel is. Een experiment die ik verrassend goed vond uitpakken!
 |
| Nog niet helemaal klaar |
Het uiteindelijke resultaat.
|
| A fragrance of beauty, het eindresultaat |
Leuk om dat eens te zien!!!
BeantwoordenVerwijderen